پدیده ای به نام انعام
(باز هم…) از آنجایی که علی رغم شعار این وبلاگ که تفکر مثبت است، به دغدغه ها و مسائل منفی نیز می پردازم، اکنون نیز درباره مساله ای که توجه بسیاری از مردم را به خود جلب می کند می نویسم.
این روزها که چه عرض کنم، خیلی از روزها، به اماکن مختلف که به نوعی کارمان به آنجا وابسته است و یا بعدا ممکن است وابسته باشد می رویم، نهایتا در مراحل آخر خروج، یک نفر هست که می گوید “انعام ما فراموش نشه!” این جمله حتما برای شما آشنا و با بعضی ها اجین است. یکی از مصداق هایش که جزء جدانشدنی آن حرفه محسوب می گردد، کارواش است. پس از شستشوی اتومبیل، فرد آخری که دستمال را می کشد، با پررویی می گوید “انعام ما حاجی…” و شما دست می کنید که 500 تومان به او بدهید اما او خوشش نمی آید. گاهی اوقات هم که خود مسئول کارواش این Special Offer را می دهد و شما را به خیر عظیمی دعوت می کند.
حال کارواش که زیاد مهم نیست. (برخی از) نمایندگی های خودرو یکی دیگر از مکان هایی است که شما بعدها نیز با آنها سروکار دارید. مثلا برای سرویس اولیه یا سایر موارد. جالب اینجاست که این انعام الزامی است و شما را برای دفعات بعد بیمه می کند. همچنین متاسفانه در برخی ادارات و شرکتهای بزرگ نیز این مورد گهگاهی به چشم می خورد.
به همین صورت است که طرف با اینکه دستش به دهانش می رسد، باز هم چشم انتظار دست دیگران است. این است دام گداپروری که متاسفانه افراد، بی توجه به آن گرفتار می شوند. عادت می کنند که همیشه چشمشان به دست دیگران باشد که شاید چیزی از آن بریزد. همیشه به دنبال این هستند که برای شخصی خاص (که کمی بیشتر دارد) کاری را بهتر انجام دهند تا در نتیجۀ آن علاوه بر حقوقی که می گیرند، مبلغی یا چیزی به عنوان انعام دریافت دارند؛ به عنوان “مازاد بر درآمد”. این چیست؟ گدایی؟ چشم به دست دیگران بودن؟ نامش مهم نیست. عملش جالب و دوست داشتنی است!
متاسفانه این طور است که یک خانواده و یک نسل به این بلا دچار می شوند. زیرا این یکی از آن چیزهایی است که نسل اندر نسل منتقل می شود و اگر پدری انعام بگیر باشد، به صورت کاملا طبیعی، فرزندش هم همینطور خواهد شد. زیرا یکی از راههای درآمد بیشتر را اینطور باور می کنند.
اما آیا این درست است؟ برخی این قضیه را اینطور توجیه می کنند که در ازای کار بیشتر و بهتر، مبلغی را بیشتر دریافت می دارند که این مبلغ را حق خود می دانند. اما مگر فرد نباید همیشه بهترین دستمایه اش را نثار مشتری کند؟ مگر غیر از این است؟ گداصفتی متاسفانه یکی از صفات فوق العاده ناپسند است که متاسفانه در برخی مشاغل بسیار به چشم می خورد و اصلا گاهی اینطور تصور می شود که انگار برخی مشاغل برای همین کار ساخته شده اند. ولی اینطور نیست.
البته نکته ای که قابل توجه است، این است که گاهی خود فرد دلش می خواهد مبلغی را به عنوان هدیه بپردازد که این جای خود دارد و بسیار خوب است و موجب تشویق می شود. اما اینکه بگویند “انعام ما…” کار را خراب می کند.
حال دو کلام خطاب به شما که انعام می دهید: چرا انعام می دهید؟ چرا انعام بگیران را پررو می کنید؟ چرا گداصفتی را پرورش می دهید؟ چرا فرهنگ چشم به دست دیگران دوختن را پرورش می دهید؟ مگر آنها خود حقوق ندارند؟ درآمد ندارند؟ اگر می گویند بده، شما ندهید. نکنید.
متاسفانه برخی مواقع در جاهای خیلی حساس گیر هم میدن مثلا برای مراسم تدفین . کارگر اکو مداح رو از قبر بغلی جابجا کرد 5 متر هم نشدانعام خواست . قبض مداح تو دستته باز مداحه میگه انعام مبلغ قبض ده هزار تومن بود یارو با 5 هزار راضی نمیشد
سرویس نصب وسایل مختلف رو شرکتها کاملا رایگان تبلیغ میکنن نصاب که میاد کلی هزینه می گذاره رو دستت وسایل ریز و درشت میندازه بهت آخرش میگه انعام خلاصه حرف دل همه رو زدی
اخه وقتی طرف زل میزنه تو چشمت اونم جلوی هزار تا ادم رودروایسی دار چطوری میشه بگی ندارم.
سلام…
نوشته جالبی بود که هر از گاهی ذهن من رو هم درگیر میکنه!
اما… بعضی اوقات (با این که خودم قبول ندارم) این انعام لازمه. شما کارواش رو مثال زدی. ولی بیا با هم رو راست باشیم.
خود شما اگر با یک دوست یا یک فرد که واست ارزش داره یا حتی اصلا تنها… اگه بری یه رستوران خیلی خوب و یه پرس غذا بخوری 20 هزار تا… فکر می کنم یه انعام 2-3 تومنی چیزی نباشه…
ببین نه تو با این 2-3 هزار تا فقیر میشی و نه اون با این 2-3 هزار تا پولدار.
چیزی که این وسط عوض می شه (اعتماد به نفس تو هست)…
بهش فکر کن یکم…
باو این همه اعتماد به نصفت(نفست) از انعام دادناته؟
بیچاره اونا که اعتماد به نفس ندارن و انعام نمیدن!!!
تو بده ، آدم بزرگتری میشه ولی بپا نترکی لول
سلام
از اين مطلب خوشم اومد
متاسفانه اين مشكل همه جا دامن گير شده؟
و نميدونم چوري بايد پيشگيري كرد؟
نميدونم
كارگاه ما هم گرفتار اين موضوع شده
از اين طرف هم چون فني هستند و نياز بهشون مبرم هست نميشه جوابشون كرد و اخراج كرد؟
متاسفانه بلاي بدي هستش
<blockquote cite="#commentbody-2085">
محسن :
اخه وقتی طرف زل میزنه تو چشمت اونم جلوی هزار تا ادم رودروایسی دار چطوری میشه بگی ندارم.
[پاسخ]
من شدیدا با ایشون موافقم! حتی اگه کسی دور و ورم هم نباشه وقتی یکی میگه انعام نمیتونم بگم نه، ولی اوکی، رو جشم، ازاین به بعد سعی میکنم
سلام دمت گرم ! همین دیشب رفتم برای ماشیتم روکش صندلی گرفتم کلی هم پولش شد داشت اونجام میسوخت که این همه پول بی زبون دادم که روکش بگیرم روکشارو که بست از این حرفا اومدیم بریم پول رو حساب کردیم داشتیم میرفتیم صاحب مغازه درومد گفت انعام بچه ها یادتون نره منم با عصبانیت به زبون لری گفتم انعام چنه این همه پول گرفتی بابات روکش صندلی دستمزد این حرفا نمیدم آقا یارو پاشو کرده بود تو یک کفش که باید انعام رو بدی منم عصابم خراب شد سوار ماشین شدم گازشو گرفتم رفتم. بهش هم گفتم دیگه ماشین نمیارم سمتت. واالله من خودم مغازه دارم تا حالا روم نشده همچین حرفی بزنم فکر کنم اگه همچین حرفی بزنم تا 1 سال پامو از خونه نزارم بیرون . البته ناگفته نماند که اگه بخوایم ریششو پیدا کنیم گدا پروری تو کشور ما بی داد میکنه دلیلش هم اینه. یا حق مطلب جالب و با حالی بود.
انعام:)
كلي خاطره دارم
بابت يادآوريشون ممنون
كاتب باشي
salam man bare avale ke omadam be in site vaghean jaleb bod…
باهاتون موافقم.اموفق باشین
سلام . ممنون خیلی جالب بود…
واقعیت اینجاست که در گذشته معمولاً برای کمک به مشاغلی که درآمد مکفی نداشتند از این روش استفاده می شد. اما الان…
به شخصه سعی می کنم کمتر انعام بدم مگر جایی که مشتری دائمی هستم و طرف هم نمی خواد! یعنی جائی که خود طرف نمی گه!
وقتی که شاگرد یه مغازه که می دونی داره برات زحمت می کشه و درآمدش هم کافی نیست و اونقدر هم پر رو نیست که بیاد بگه انعام! عیدی! و هزار کوفت و چیز دیگه فکر نمی کنید بد نیست رو سبیل کمک و خیرخواهی آدم یواشکی یه چیزی بذاره تو جیبش؟
سلام. من که با شوهرم رستوران می رم اون دربون جلوی در جوری بلند میشه میاد سمتمون و مثلا راهنمایی میکنه از پارک بیایم بیرون که آدم مجبور میشه انعامو بده. ولی کلا با انعام ندادن موافقیم چون حقوق بگیر هستن.
به نظر من بعضی وقت ها باید انعام داد ولی اینو باید بدونیم اجبار نیست
جرات داری برو یه شرکت یا بیمارستان یا … دولتی – حکومتی و …… ادعا کن اجبار نیست
بدبخت میشه – از زندگی ساقط میشه کسی که فکر کنه اجبار نیست
کارواش ستاره واقع در خ شریعتی خ توپچی رو به رو پارک به کارگرها حقوق به صورت قبض پرداخت می کنه و انعام واقعا اختیاریست