مطالب و نوشته های مرتبط

• مطلب مرتبطی وجود ندارد.

1. ایمان در 28 دسامبر 2009 نوشته است:
   

   مطلب بسیار زیبایی بود ! بالاخره یکی پیدا شد حرف دل مارو بزنه !

   ممنون !

2. admin در 28 دسامبر 2009 نوشته است:
   

   سلام . با آرزوي موفقيت براي شما و کاربران اين وب

   مطلب جالبي بود

   خوشحال ميشم با شما تبادل لينک داشته باشم

   …………….
   http://www.Bikalak.com
   …………….

   Hello!

   I liked your blog a lot and so I would like to exchange links with you … I expect your prompt response and thank you ..!

3. sina در 30 دسامبر 2009 نوشته است:
   

   بسیار اندیشمندانه و زیبا بود.

4. م.م در 10 ژانویه 2010 نوشته است:
   

   چه جوری باید خوشحال بود ؟واقعا میشه خوشحال بود ؟

5. م.پورعلی در 10 ژانویه 2010 نوشته است:
   

   منظور از خوشحالی، شاد بودن با تمام وجود است. منظور احساس غرور کردن است. احساس بزرگ بودن است. منظور این است که به چنین افرادی باید نازید. بهترین ها را در دین خود داریم. منظور این بود…

6. احسان در 22 مارس 2010 نوشته است:
   

   برخي عبارات حاوي نقطه نظرات خوبي بود، اما برخي غير متخصصانه بود. اثبات شيء، نفي ما ادا نميكند.
   هم مي‌توان بر زخم‌هاي تنش گريست و هم بر پستي زمانه
   هيچ دليلي هم براي خوشحالي نيست
   جالب است بدانيد كه نخستين كساني كه بهانه‌هاي به اصطلاح عرفاني خوشحالي از لقاءالله و حماسه و اين گونه چيزها را طرح كردند، خود بني اميه بودند و از همين جهت است كه در زيارت عظيم عاشورا آمده: هذا يوم تبركت به بنو اميه… يا ذا يوم فرحت به آل زياد و آل مروان بقتلهم الحسين صلوات الله عليه…
   وگرنه در آن چه از معصومين نقل شده، چيزي جز اندوه و مصيبت در اين حادثه نيست و نبوده.
   اين امر، امري ديني است و اگر قبل از هر چيز، نظر خود دين را در مورد اين امر جويا شويم، خواهيم ديد كه در روايات منقول از حضرت صاحب عصر عجل الله تعالي فرجه الشريف، آمده كه ايشان هر صبح و شام از داغ جدشان خون گريه مي كنند و نياز به ذكر نيست كه در كلام معصوم، مثل كلام ما، غلو و اغراق نيست و گريه‌ي ايشان نيز ناشي از خويشاوندي نيست.
   خوشحال مي‌شم اگر اين دو لينك را ببينيد:
   1- خطبه‌ي حضرت عباس در خانه‌ي كعبه وقتي كه در حال خروج از مكه بعد از حجي ناتمام بودند و خطاب ايشان به مردم كه شما دين را رها كرده ايد. امام حسين، به پاي اسلام شهيد نشد، او خود اسلام بود كه شهيد شد. امام، خود دين است و دين بدون امام، دين نيست. برخي كه مي گويند او شهيد شد تا دين بماند و نماز بماند، بايد بدانند كه در همان وقت، آنها كه شهيدش كردند، هم نماز ميخواندند و هم پينه پيشاني داشتند، اما ولايت نداشتند، او شهيد شد تا عاقبت دين بدون امام «معصوم» بر همه روشن شود.
   جالب اين جاست كه حضرت عباس، پا بر خانه‌ي كعبه نهاد و بر فراز آن خطبه خواند، يعني اين كعبه بدون امام معصوم، خشت و گلي بيش نيست.
   ايشان مي فرمايد: اگر حكمت‌هاي آشكار و اسرار والاي و امتحانات الهي نبود اين بيت الهي بود كه به طواف امام حركت مي‌كرد قبل از اينكه امام به سوي آن حركت نمايد: http://www.ido.ir/a.aspx?a=1386110305

   2- زيارت مقدس ناحيه كه ذكر روز و شام حضرت صاحب امر است و در آن، اوج مصائبي كه هر لحظه پيش چشم ايشان است، ذكر شده: http://www.yahaq.org/ziyarat_nahiye
   خلاصه آن كه ديدگاه شاد بودن در اين ايام با هر بهانه و هر نقطه نظري، ريشه اي در تشيع ندارد و اتفاقا خلاف آن مدرك بسيار دارد، مگر از امثال غزالي و مولوي و ديگران پيروي كنيم، كه عليرغم آثار فاخرشان، دشمنيشان با شيعه و اهل بيت، ثابت شده است.
   اما بحث قمه و شؤون عزاداري، بحثي است كه صريح دين نيست و سنت‌ها و مراسمي است كه به نشانه‌ي اقامه‌ي اين عزا و مصيبت، توسط افراد بنا نهاده شده و مسلم است كه در هر دوره اي بنا به مقتضيات آن دوران، اين شؤون و سنت‌ها توسط «متخصصان ديني» قابل نقد است.
   مزيد سرور خواهد بود اگر در اين باره صحبت و صخني هست، تبادل اطلاعات داشته باشيم.

7. م.پورعلی در 25 مارس 2010 نوشته است:
   

   با تشکر از توضیحات شما، اما باید کمی عمیق تر ببینید. آیا به نظر شما خوشحالی تنها به این معناست که فقط بخندیم و برقصیم و شادی کنیم؟ یا معنای فراتری هم دارد؟
   منظور از نوشتن "باید خوشحال بود" این است که باید به این عزت بزرگ افتخار کرد و هر افتخاری نتیجه اش شادی است. نه "فرح"؛ بلکه "شادی و خوشحالی درون". گریستن در سوگ اهل بیت از جایگاه بسیار والایی برخوردار است، همانطور که در احادیث و روابات ما آمده است. اما باز هم عرض می کنم که منظور شاد بودن در غم از دست دادن نیست! بلکه شادی در افتخار چنین عزتی بزرگ است.

   با تشکر مجدد از شما.

8. کنیزه شهدا در 8 اکتبر 2012 نوشته است:
   

   آقا دمتون گرم.
   سلام.

   عالی بود

   منم مشکلم همینه که چرا دین عزیزمون اسلام و با این چیزا خرابش میکنین !
   واقعا به بعضی کوته فکرها آدم تاسف میخوره !
   یاعلی برادر
   دست حق به همراهت